Sed lectus enim, venenatis vel, ornare sit amet, laoreet eu, nisl. Ut vel ligula. Vivamus malesuada ultrices augue. Ut pellentesque ligula malesuada nisi porttitor tincidunt. Duis semper aliquet metus. Vivamus bibendum. Etiam vehicula, leo sit amet consectetur aliquam, quam ligula dapibus eros, ut tempor ipsum tortor accumsan mauris. Duis justo turpis, varius non, tempor non, hendrerit egestas, mauris. Nullam gravida lectus sit amet arcu semper eleifend. Morbi a ante vitae velit aliquam aliquam.
Irungo Udalak Gordailuan utzi ditu Menchu Galen obrak
Noticia publicada en Conecta Bidasoa,el viernes día 4 de Diciembre de 2020.
Irungo Udalak Gordailuan utzi ditu Menchu Galen obrak
Jose Antonio Santano, Irungo alkatearen esanetan, "luxu bat da Menchu Galen altxor hau Gordailua bezalako leku batean eduki ahal izatea, ondo gordeta, eta, gainera, margolanek hiritik atera beharrik ez izatea. Badakigu ez dagoela leku hoberik horiek uzteko eta eskuragarri izateko ikusgai jarri behar ditugun guztietan"
Jose Antonio Santano alkatea eta Harkaitz Millan Kultura diputatua Irungo Gordailua zentroan izan dira gaur goizean, Menchu Gal margolariaren 40 margolanen gordailuaren berri emateko. Margolan horiek udal jabetzakoak dira, margolariarekin 2007an egindako akordio baten ondoren eskuratu baitzituen.
Koadroak udal-egoitzan zeuden orain arte eta, hemendik aurrera, Gordailua Ondare Bildumen Zentrora igaroko dira aldi baterako, hasiera batean 5 urterako, Foru Aldundiak zaindu eta gorde ditzan. Azken asteetan, mihiseei tratamendu bat eman zaie, kontserbazio optimoa bermatzeko.
Gordailuak, ondarea kontserbatzeko erreferentziazko zentroa den aldetik, piezak egoera ezin hobean kontserbatzea bermatuko du, eta, gainera, beste museo eta erakunde batzuentzako baliabide-zentroa eta zerbitzu-plataforma denez, bildumari ahalik eta zabalkunderik handiena ematea sustatuko du.
Gainera, Gordailua Eusko Jaurlaritzak Gipuzkoako material arkeologiko eta paleontologikoak gordetzeko izendatutako zentroa da. Era berean, Gordailua Gipuzkoako museoetarako baliabide-zentroa da.
Menchu Gal (Irun, 1918ko urtarrilaren 7a – Irun, 2008ko martxoaren 12a) XX. mendeko espainiar margolari handienetakoa izan zen. Paisaia eta erretratua dira ospe handiena eman zioten generoak, eta horietan garatu zuen muturreko koloreekiko erakarpen berezia.
Menchu Galen hasiera plastikoak Irunen (Gipuzkoa) gertatu ziren, bere jaioterrian, non Montes Iturrioz margolariaren ikaslea izan zen. Gero, Parisera joan zen ikasketak zabaltzeko, eta, ondoren, Madrilen jarri zen bizitzen, San Fernandoko Arte Ederretako Akademiako klaseetara joateko. Han, Arteta eta Vázquez Díaz maisuengandik ikasi zuen, baina 1936ko Gerra Zibilak berriro Frantzian babestera behartu zuen.
Berrogeiko hamarkadaren hasieran, Espainiako hiriburura itzuli zen, eta Madrilgo Eskola delakoan parte hartu zuen. Pintura Sari Nazionala irabazi zuen lehen emakumea izan zen, 1959an, «Un paisaje de Arrayoz» lanarekin, eta sari hori mugarri izan zen bere ibilbide artistiko bikainean.
2005ean, Gipuzkoako Urrezko domina jaso zuen Juan Jose Ibarretxe lehendakariaren eskutik, eta, 2006an, Irun Hiriko urrezko domina Jose Antonio Santano alkatearen eskutik. Lotura handia izan zuen beti Irunekin (han eman zituen azken urteak), baita bertako jende eta ohiturekiko atxikimendua ere.
2006. urtean, Menchu Galek eta Irungo Udalak adostu zuten margolariaren 40 obra hiriari lagatzea, obraren zati bat erakusteko konpromisoarekin, hartara Irungo etorkizuneko belaunaldiek haren lana eta espiritu irekia eta independentea ezagutu zitzaten.
Horrela sortu zen bidasoar pinturari eskainitako espazio bat sortzeko ideia, bere margolari internazional eta nabarmenetako baten figura eta eskuzabaltasuna aitortuko dituena. Sancho de Urdanibia Jauregia aukeratu dute, Irungo Alde Zaharreko izen bereko plazan. Menchu Gal aretoa 2010eko urtarrilaren 22an inauguratu zen.
Menchu Galen bildumako margolan batzuk ikusteko aukera izan genuen azken aldia iaz izan zen, hain zuzen ere, bere jaiotzaren mendeurrena ospatu zenean.
Menchu Gal. Margotzeko bizi, bizitzen margotu. 1919-2019 erakusketa 2019ko urriaren 11tik 2020ko urtarrilaren 19ra ospatu zen, eta Menchu Gal Fundazioarekin elkarlanean antolatu zen. Irungo erakusketak Donostiako Koldo Mitxelena Kulturunean udan egindakoa osatu zuen. Bi erakusketek katalogo bateratua izan zuten.
Este año habrá campaña de Navidad organizada desde el Ayuntamiento de Irun bajo el lema "Tu Navidad está en Irun". Con motivo de la pandemia se realizaran algunos de los actos más tradicionales no podrán realizarse o se adaptarán a la situación sujetos a las medidas y restricciones que las autoridades establezcan.
Entre las actividades que no tendrán lugar esta Navidad, se encuentran la feria de Santo Tomas en la plaza Urdanibia con toda su programación habitual de txosnas, actuaciones musicales, etc. así como el tradicional Festival de Canto del Olentzero y Villancicos del día 24 de diciembre en plaza San Juan.
Olentzero y Reyes
Actos como la Cabalgata de Reyes o el Olentzeroren Etorrera no se pueden realizar tal y como se han venido celebrando hasta ahora. Por ello, se van a sustituir estos eventos por actos estáticos que puedan garantizar las medidas de seguridad establecidas como son un aforo limitado con control regulado para mantener la distancia física y evitar así concentraciones de personas.
Los niños/as y sus familias podrán acceder sacando previamente invitaciones y controlar así aforos y evitar aglomeraciones. En el caso del Olentzero, el Amaia KZ se engalanaría para recibir su visita y la de Mari Domingi. El público podría acceder al auditorio como si de un espectáculo se tratase durante varios pases a lo largo de más de un día para facilitar así que el mayor número de irundarras puedan ver al Olentzero y Mari Domingi.
En el caso de los Reyes el lugar elegido será el recinto ferial Ficoba para que el pabellón 3, aprovechando sus dimensiones, acoja las carrozas de Melchor, Gaspar y Baltasar y una cuarta con personajes Disney que cada año participan también en la Cabalgata. En este caso, el acto adoptaría el 'formato feria'; es decir, durante varios días se establecerán horarios de apertura para que, previa retirada de invitaciones, las familias puedan entrar y saludar a los Reyes Magos en un espacio que se ambientará para recrear este momento tan especial.
La tradicional recogida de cartas también se ha tenido que adaptar. A partir del 18 de diciembre podremos ver por la ciudad buzones decorados donde los niños/as podrán depositar sus cartas que serán enviadas tanto a los Reyes como al Olentzero. Hasta el 24 se podrán depositar las cartas al Olentzero y del 28 de diciembre al 5 de enero será el turno de las listas de los deseos para Sus Majestades de Oriente que recogerán los pajes reales. Los buzones se encontrarán en el mercado de Navidad de la plaza del Ensanche, el local de Skola Musik y la sala de exposiciones del Amaia KZ. Cada puesto estará dinamizado por dos figurantes que podrán interactuar con los más pequeños.
La información relacionada tanto con esta aplicación de la carta online, como con los días para ver y saludar al Olentzero y Maria Domingi, así como a los Reyes Magos y el procedimiento para retirar las invitaciones se comunicarán próximamente por los medios habituales y se colgará en la web municipal que como cada año dedicará un apartado especial a toda la programación de la campaña de Navidad. Por último, actividades confirmadas aunque sujetas las restricciones habituales estos meses son la exposición de belenes y olentzeros en el Amaia del 18 de diciembre al 4 de enero, a cargo de la Asociación Belenística de Gipuzkoa, y la exposición de maquetas de trenes en el centro Palmera Montero del 21 de diciembre al 4 de enero en el siguiente horario: de lunes a viernes de 17:30 a 20:00 h, sábados y domingos de 11:30 a 13:30 horas. Organizado por BAF 7301. Otras citas completan la agenda cultural de diciembre que se puede además ya consultar en la web municipal.
Una campaña centrada en lo local
Con motivo de las consecuencias que la pandemia ha provocado en los sectores locales de actividad como el comercio y la hostelería, los mensajes de esta campaña a la ciudadanía son de responsabilidad y de apuesta por lo local en nuestras compras.
Los bonos de consumo Irun Aurrera junto con otras acciones como la reciente colaboración con Radio Irun cadena SER para que puedan publicitarse. Una de las acciones más destacadas para las próximas fechas en ese sentido será el mercado de Navidad dedicado al comercio local, que este año se instalará del 18 al 27 de diciembre y al que se han apuntado una docena de establecimientos. Se trata del tercer año consecutivo que el ayuntamiento apuesta por esta iniciativa, si bien este año se plantea un formato más amplio, con más casetas y en la plaza del Ensanche para así poder más fácilmente aplicar todas las medidas de seguridad establecidas en estos momentos para combatir los efectos de la pandemia.
Se colocarán 12 casetas de madera, de las que 2-3 estarán destinadas a la hostelería. Debido a las medidas de seguridad, el montaje del mercado se delimitará por vallas para poder controlar el aforo y se procederá a la decoración del recinto con la colaboración de artistas locales y una iluminación especial.
Asun Casasola Ipuin Lehiaketaren seigarren edizioa abian da, jada lanak aurkez daitezke. Oihana Llorentek egitasmoa zertan den azaldu du, elkarrizketan.
Aurtengo edizioarekin zer bilatzen duzue? Aurtengo edizioarekin eta guztiekin helburu bera dugu. Indarkeria matxistaren aurkako lehiaketa da, duela 7 urte hasi zena, eta nahi dena da jendea paper aurrean jartzea eta hausnartzea problematika honen inguruan. Berez, hori da egitasmoa. Urtero aldatzen dugu leloa eta keinu egiten diogu gaurkotasunezko gaiei, adibidez, La Manada kasua gertatu zenean keinu egin genion horri. Aurten, keinu egin nahi izan diogu. Irunen hasi zelako. Euskal Herriko Mundu Martxari, mugen eta zubien irakurketarekin. Guk ere keinu egin nahi izan diogu eta zubi ere izan nahi dugu. Azken batean, emakumeok diskriminazio mota izugarriak jasaten ditugu, eta bazterketa gehiago batzen zaizkigu emakume izateaz gain, segun eta non jaio garen, non bizi garen, zein arraza dugun.. Hori bildu nahi izan dugu eta testuinguratu.
Ausartak ez, askeak leloarekin Euskal Herriko Emakumeen Mundu Martxari keinu egin diozue aurtengo edizioan. Zuek ere zubi izan nahi duzue. Zubia egin nahi dugu hausnarketatik errealitatera salto egiteko. Azkenean guk nahi duguna da jendeak honen inguruan pentsatzea,hausnartzea eta animatzea gai honen inguruan idaztera. Ipuin lehiaketa duela 7 urte sortu zenean, berez, mugimendu askoz anitzagoa zegoen, eskualde mailan garai horretan Txingudi Antisexista sortu zen eta bertan biltzen ziren 30 bat eragile. Plataforma horrek egiten zuena zen, eskualdean eraso bat gertatzen zen bakoitzean protokoloa aktibatu eta kontzentrazioa egiten zen 24 ordutara. Bereziki, Euskal Herriko Mundu Martxak zeukan protokoloa zen, baina guk Bidasora ekarri genuen. Orduan, sindikatuen, auzo elkarteen eta bestelako askoren babesa lortu genuen. Une hartan ohartu ginen ezin ginela beste eraso baten zain egon, eta hori dela eta asmatu genuen tresna hau. Pausu bat eman eta aurrera egiteko, protestatik praktikara igarotzeko. Baita kontzientziatzeko ere. Zubia ikuspegi horretatik irudikatzen dugu.
Zein eragin uste duzu izango duela aurtengo gaiak lehiaketan? Eta Berritzegunearekin elkarlanean aritzeak zertan du eragina? Gazteak ditugu jo muga, guretzako indarkeria matxistaren kontrako borroka eskoletan hasi behar delako eta beti saiatu gara gazteengana hurbiltzen. Horregatik, duela 3 urte jarri genuen gazte kategoria martxan. Hasiera batean 12 eta 16 urte bitarteko gazteei zuzendua zegoen, gerora bi urte jaitsi genuen adina, pixka bat gazteagoengana iristeko. Ondoren ikusi genuen gai honen gainean idaztea zaila izan zitekeela 10 urteko haur batentzat, eta beno, lortu ditugu ipuin asko, baina ez nahi genituen bezainbeste. Ohartu ginen eskoletara iritsi behar ginela eta gertatzen dena da eskolei denetik eskatzen zaiela, indarkeriaren kontra egitea, ingurumenaren alde egitea… Eta irakasleek ere ezin diote denari aurre egin. Orduan, Irungo Berritzegunearekin jarri ginen harremanetan beraiek badutelako Berdintasunean amets egitasmoa. Duela hiru urte jarri zuten martxan, eta beraiek jada lan hori egiten dute eskolekin eta irakasleekin zuzenean. Beraz, pentsatu genuen ikastetxeei exijitzea beste lan bat garai berdinean: zergatik ez ditugu indarrak batzen eta horrelako kohesio bat bilatzen? Eta hori da egin duguna. Espero duguna da beste freskotasun bat ematea ikasleak animatzeko, jende famatuaren atxikimendua bilatzen. Esate baterako, bideo bat egin nahi dugu sustatzeko beraien parte hartzea, eta beno, indarrak batu bide horretan.
Zein balorazio egiten duzue aurreko urteetako edizioetaz? Balorazio oso ona egiten dugu, hastapenetatik. Hasieran azaldu dudan bezala, Txingudi Antisexistatik atera zen proiektu hau, gerora sortu zen elkarte bat, bidean topatu dugun jendea elkartu egin da, aurten hamabi epaile dauzkagu eta urteetan zehar 25 bat emakume egon dira epaile lanak txandakatzen. Beti laguntzeko prest egon da jendea, borondatez, izugarrizko lana egiten. Sari banaketa egiten dugunean ere eskualdeko komunikabideetan aritzen direnei eskatzen diegu ipuinak irakurtzeko, hau da, dena laguntzak izan dira. Erraza eta oso polita izan da bidea.
Parte hartzea lehen ediziotik izugarria izan da, nahiz eta lehenengo urteetan gutxiagok eman zuten izena. Oinarriak sortzerako garaian, auskalo nondik hartu genituen beste oinarri batzuk eta ipuinak paperean bakarrik jasotzen genituen, ez posta elektronikoz. Dena eskaneatu epaileei eramateko… eromena izan zen! Hala ere, asko izan ziren parte hartzaileak. Gerora, izugarri hazi da. Iaz 350 ipuin aurkeztu ziren gutxi gorabehera, asko-asko da. Gehienak gazteleraz eta munduko txoko askotatik jasotzen ditugu. Hego Amerikatik pila bat iristen dira.
Lan handia egiten dugu Internet bidez lehiaketa zabaltzen, sare sozialen bidez, ipuinak bidaltzen badizkigute idazleen kontaktua gordetzen dugu eta hurrengo urtean deialdia bidaltzen dugu. Lan horrekin asko lortu dugu. Gazteleraz ipuin asko jaso ditugu, eta euskaraz ez horrenbeste, tamalez. Ez dira emaitza txarrak, baina guk nahi dugu tematu euskaraz sortzera, bertako ipuinak nahi ditugulako eta euskaraz. Bereziki, gazteenak nahi ditugu.
Ipuinak jasota edukitzeko liburu bilduma ilustratua egin zenuten. Emaitza oso positiboa izan da, hain ipuin politak eta izugarriak jaso ditugu! Baina hortxe geratzen ari ziren. Sari banaketan irakurtzen ditugu garaileak baina momentuko irakurmenean geratzen dira. Bi proiektu egin genituen honi lotuta: lehenengo bi edizioetako ipuinekin liburu bilduma ilustratua egin genuen. Hamahiru ipuin aukeratu genituen euskaraz eta gazteleraz, eta eskualdeko hamahiru ilustratzaileekin aritu ginen, bakoitzari ipuin bat esleitu genion eta ilustratu egin zuen bakoitzak ipuinetako bat. Liburu hau atera genuen, pena ematen zigulako genituen altxor hauek gordeta edukitzea, eta bidea eman nahi genien. Lehenengo bi edizioekin hori egin genuen eta gero, hirugarren eta laugarren edizioko kontakizunak podcast musikatuak bihurtu genituen. Gure web orrian daude entzungai.
Aurten, Eguzkitza ikastetxeko liburutegiko liburuen genero azterketa egiten ari gara. Erabiltzen ditugun bitartekoek asko eragiten dute umeen imajinarioan. Aldi berean, Iruñeko Katakrak argitaletxearekin gomendatutako liburuen gida bat egiten ari gara.
Kultura KM0 egitasmoko subentzioak oraindik iritsi ez direla salatu du Irungo artisten kolektiboak
Gutun bat bidali diete alkateari eta talde guztietako kideei. Bertan, hautaketa prozesua eta subentzioa eskatzeko zein bide hartu behar zen argitzea exijitu dute.
Iaz Sangre de Mono talde irundarrak eskainitako kontzertua. Argazkia: Sangre de Mono.
Irungo artisten kolektiboak gutun bat bidali berri du udalera, Jose Antonio Santano alkateari eta ordezkaritza duten talde guztietako ordezkariei zuzenduta. Haserre azaldu dira, azaldu duten bezala, Kultura KM0 egitasmoarekin abiatutako diru laguntzak oraindik iritsi ez baitira. «Gaur egun arte eta zenbait leku ofizialetan bilatuta, ez dugu deialdirik ezta informaziorik aurkitu. Deialdi hori soilik tokiko hedabideek jaso zuten, eta sare sozialetan argitaratu», diote amorruz. Pandemiak ere gogor astindu dituen artistei bultzadatxo bat emateko abiatu zuen udalak egitasmoa.
Horregatik, hautaketa prozesua eta subentzioa eskatzeko zein bide hartu behar ziren argitzea exijitu diote udalari. «Gardentasun eskaera bat ere egiten diogu udalari, partida publiko honen aurrekontuaren banakapenaren gainekoa», erantsi dute.
Honako artistek sinatu dute gutuna, 19 dira guztira: Pau Montagut Ibanyez (argizklaria, Belarte elkarteko presidentea), Ruben Mejuto Fernandez (musika irakaslea eta koru zuzendaria), Julio Bravo Maldonado (Irungo kontserbatorioko irakaslea), Zoa Tamara Cuellar (Ostomila Txotxongilo taldeko zuzendaria), Maite Aseguinolaza Montes (musikaria), Ion Martinez Santamaria (musikaria), Juan José Roldán Hernandez (musikaria), Jon Galdos Cazabon (txalapartaria), Felix Martín Cámara (dokumentalista), Anne Perez de Azpeitia Hamilton (musika pedagogoa eta konpositorea), Karmele Martin Camara (poeta), Mikel Sucunza (musika irakaslea eta gitarra jotzailea), Osmar Mijail Vazquez Claro (aktorea eta antzerki zuzendaria), Mikel Goñi Ruiz (musikari independentea), Alberto Couto Muñoz (aktorea), Maite Munarriz Mendizabal (Belarte elkarteko kidea), Alvaro Maria Hortelano Diaz. (perkusionista), Andrea Giraldo Sevilla (antropologoa, ikerlaria eta poeta) eta Hans Dieckmann Goñi (zirku artista).
Barrura begira dabiltza lanean Lakaxitan eta Oreretako gaztetxean. Bertan sartu diren generazio berriek, egoerak mugak ezarri dizkien arren, espazioek irekita egon behar dutela argi dute.
Bada gaztetxeen etorkizuna kinka larrian dagoela pentsatuko duenik. Oreretako eta Irungo gaztetxeetako militanteek argi daukate bizirik daudela, eta bizirik jarraituko dutela.
Bi gaztetxeetako asanbladetako kide diren Ane Beltran, Aitor Sagas eta Garazi Sistiagak elkarren arteko solasaldia eduki dute, espazio horien orainaz pandemia garaian eta estrategiez.
Oreretako Gazte Asanbladak argi zuen gaztetxeak irekita jarraitu behar zuela, «erabilera politikorako edo kulturalerako», beti ere osasun neurriak kontutan hartuta. Lehentasuna eman diote irekitzerako garaian aipatutako bi erabilera horiei. «Zentzu horretan ari gara lanean», azaldu du Sagasek. Lakaxitak norabide berdina duela azaldu du Sistiagak, «gaztetxe eta komunitate bezala indartzen ari gara». Bi gaztetxeetan lantalde ezberdinak dituzte, adibidez, lore zaintzarena, kulturala, aisiakoa… Eraikinaren azpiegituran lanean aritzeko eta barne egiturak martxan jarraitzeko daude antolatuta.
Bestalde, Lakaxita kokatuta dagoen auzoko bizilagunen imaginario kolektiboan eragiteko lanetan dabiltzala esplikatu du Sistiagak. San Migel auzoarekin elkarlanean aritu dira urteetan zehar, eta auzokideek espazioaren zein irudi duten jaso zuten duela bi urte. «Drogazaleen lekua», dela uste zuten bizilagunek, eta geroztik, barne lanketaren barruan dute ideia hau eraldatzea.
San Migeleko bizilagunen babesa lortzeko edo auzotarrekin sare bat egiteko zailtasunak aurkitu dituztela aditzera eman du Sistiagak, «zaila delako ekintzak egitea kalera begira».
Generazio berriak Bai Lakaxitan bai Oreretako gaztetxean generazio berriak «ilusio handiz» sartu berri direla aitortu dute, baina itxialdiak aldaketaren erdian harrapatu dituela adierazi dute, amorruz.
Talde gisa, hala ere, itxialdiak eragin positiboa izan duela uste dute, «elkar ezagutzen gehiago lagundu digu», dio Sagasek. Zirkulu itxi bat osatu dutela esplikatu dute, osasun neurriek ere horretara bultzatu baitituzte. Harremantzeko modu honek, elkar ezagutza garatu duela adierazi dute. «Gure barneko kohesioa eta haiekiko ezagutza eta harremana asko hobetu da», dio Lakaxitako kideak.
Generazio aldaketaren balorazio positiboa egin du Beltranek. Bere hitzetan, urte askotan saiatu dira generazio berriak erakartzen: «Aurreko aldietan ez dugu zaintza behar bezala landu, behar bezala egin eta hortaz ez dugu aldaketa behar bezala gauzatu».
Ondorioztatu dute, zorionez edo zorigaitzez, koronabirusak eragindako pandemia egoerak generazio aldaketa osasuntsu bat egitera eta jende bat aktibo egotera bultzatu duela. Egoerara moldatzen ikasi dutela ziur esan dute horrenbestez gazteek: «Beste era batera antolatu behar gara».
Erritmoa mantentzea gakoa dela du iritzi Sagasek, gaztetxetik ez deskonektatzeko.
Autodefentsa ekonomikoa Bi gaztetxeek bat egiten dute esaterakoan diru iturririk gabe geratu direla, hala ere, autogestioan sinesten dutela diote, eta horri esker bizirauten dute.
Lakaxitak, gainera, hilabete batean hiru lapurreta jasan ditu. Indarrez sartu dira bertara. «Atzera pausu ekonomiko handia» eragin diela horrek esan du Sistiagak. Hala ere, gogotsu aurrera ekiteko arrazoirik ez zaiela falta argi dute.
Sustengu ekonomikoari dagokionez, Lakaxitatik aurreratu dute datorren urteko egutegia prestatzen ari direla, eta Oreretako Gazte Asanbladako kideek, berriz, Izorrai! aldizkaria argitaratu dute borondatearen truke. Ez daude geldirik.
Oreretatarrak kultur elkarte bezala daude izena emanda udal erregistroan, beraz, udal diru laguntzak jasotzeko aukera daukatela azaldu dute, nahiz eta eztabaidak eragiten dituen finantzatzeko era honek euren artean. Diotenez, autogestioan sinesten dute: «Gure kabuz nahi dugu lortu dirua behar denerako».
Sistiaga iritzi berberekoa da, nahiz eta nabarmendu duen Lakaxitaren aukera sozioekonomikoak mugatuagoak daudela. Ez dute diru laguntza publikoa jasotzeko modurik. Irungo Udalak gaztetxearen lur eremua saldu zuela esan du Sistiagak, bertan eraiki ahal izateko. Hortaz, udalarekin borrokan daudela adierazi du. «Beti izan gara Irungo ardi beltzak zentzu horretan».
